در 43 سالی که از عمر دیدارهای پرسپولیس و استقلال می گذرد، تنش های ریز و درشتی در میدان به وجود آمده که در ادامه 3 دعوای مشهور دربی را با هم مرور می کنیم.
هزاران هزار تماشاگری که در هر دربی سکوهای ورزشگاه را پر می کنند، ساعت ها به انتظار می نشینند به این امید که تماشاگر هنرنمایی بازیکنان محبوب شان باشند، اما گاه این هنرنمایی ها رنگ دیگری به خود گرفته و «مشت و لگد» جای «دریبل و شوت» را گرفته است. در 43 سالی که از عمر دیدارهای پرسپولیس و استقلال می گذرد، تنش های ریز و درشتی در میدان به وجود آمده که در ادامه 3 دعوای مشهور دربی را با هم مرور می کنیم.
دربی ششم؛ یکشنبه 27 دی 1349
پرسپولیس که ستارگانی مثل همایون بهزادی، علی پروین و مهراب شاهرخی را در ترکیب داشت، در دقیقه دوم بازی با گل حسین کلانی پیش افتاد. رایکوف هم که در ترکیب تیمش از مردان مشهوری مثل پرویز قلیچ خانی، کارو حق وردیان و علی جباری سود می برد، در نیمه دوم مسعود مژدهی را به زمین فرستاد و همین بازیکن بود که در دقیقه 75 کار را به تساوی کشید. در هشت دقیقه مانده به پایان، پرسپولیس با محمود خردبین به گل رسید اما داور این گل را نپذیرفت و عزیز اصلی دروازه بان ملی پوش پرسپولیس، سیلی محکمی به گوش ارشد برازنده، داور بازی نواخت. این بازی بعد از چند دقیقه درگیری و جنجال نیمه تمام ماند و نتیجه آن 3-0 به سود استقلال اعلام شد.
دربی سی و هشتم؛ جمعه 30 دی 1373
پرسپولیس که بعد از کنار گذاشتن علی پروین، حمید درخشان را روی نیمکت نشانده بود، در پانزده دقیقه ابتدایی نیمه دوم با پنالتی فرشاد پیوس و ضربه سر بهزاد داداش زاده با دو گل جلو افتاد. روال بازی به گونه ای بود که تصور می شد پرسپولیس برنده این بازی از مرحله نیمه نهایی لیگ است (در آن سال لیگ در دو گروه برگزار می شد) اما تکل خشن رضا شاهرودی روی محمد تقوی و 10 نفره شدن پرسپولیس، جریان بازی را کاملاً دگرگون کرد. ابتدا صادق ورمزیار در دقیقه 80 نتیجه را کم کرد و 6 دقیقه بعد ادموند اختر دروازه عابدزاده را باز کرد تا همه چیز برابر شود. بعد از این گل بود که مجتبی محرمی و امیر قلعه نویی در وسط زمین از خجالت هم درآمدند و بازی با هجوم تماشاگران به زمین نیمه تمام ماند. یک روز بعد، نتیجه بازی 3-0 به سود استقلال اعلام شد و چند بازیکن از هر دو تیم، با محرومیت های طولانی مواجه شدند. عملکرد احمد ابهران، داور این بازی هم باعث شد که از سال بعد، داوران خارجی برای مدتی طولانی دربی را سوت بزنند. بازی برگشت این دو تیم، در ورزشگاهی خالی از تماشاگر در بندر عباس و به قضاوت مهدی اخوان برگزار شد و بدون گل به پایان رسید.
دربی چهل و نهم؛ جمعه 9 دی 1379
این بازی یک حساسیت ویژه داشت و آن هم حضور مهدی هاشمی نسب در ترکیب اصلی استقلال بود؛ بازیکنی که تا فصل پیش برای پرسپولیس به میدان می آمد و قاتل استقلال شده بود.
منصور پورحیدری در این بازی، هاشمی نسب را در خط حمله به کار گرفت اما این پرسپولیس بود که با پنالتی بهروز رهبری فرد در دقیقه 58 به گل اول رسید. ده دقیقه بعد محمد نوازی با یک ضربه ایستگاهی از نزدیکی های خط اوت، بازی را به تساوی کشید و در پنج دقیقه پایانی، هاشمی نسب گل دوم استقلال را زد و غش کرد! اما این گل هم دوامی نداشت و علی کریمی در دقیقه 87 بازی را به تساوی کشید.
برخلاف دعواهای گذشته، این بار جنجال ها بعد از سوت پایان شروع شد؛ با مشتی که پرویز برومند به صورت پایان رافت زد و پس از آن هم نوبت به حمید استیلی و محمد نوازی رسید که مشت و لگدی روانه هم کنند. این دعوا تاثیری بر نتیجه بازی نداشت ولی محرومیت هایی برای بازیکنان رقم زد.
