ابزار نظر سنج?

یکی از تلخ‌ترین سال‌های فوتبال ایران رو به اتمام است و در واپسین روزهای آن چیزی نمانده بود که جامعه ورزش شوک سنگینی را تحمل کند.

فوتبالی که امسال با حذف پیاپی نمایندگان سهل‌انگارش از گردونه مسابقات بین‌المللی به صحنه نمایش "کی بود، کی بود، من نبودم" تبدیل شده بود و داغ سنگین المپیک را بدجوری مزمزه می‌کرد؛ فوتبالی که با انتخابات عجیب و غریبش دست‌وپای هوادارانش را از ترس تعلیق لرزانده بود؛ فوتبالی که فقدان اسوه اخلاق، ناصر حجازی را تحمل کرد و به طرزی ناگهانی بابک معصومی سالنی‌باز باحیایش را از دست رفته می‌دید؛ چیزی نمانده بود که... بگذریم، حتی فکر کردن به فوتبال بدون شهریار چشم‌هایمان را خیس می‌کند. از قدیم به یاد داریم، اشک ریختن سرِ سال نو شگون ندارد.

به یاد داریم روزهایی را که علی دایی، گلزن افسانه‌ای فوتبال جهان با طحال پاره برای تیم ملی کشورمان بازی می‌کرد، یا بهتر بگوییم می‌جنگید و با پشتکار مثال‌زدنی‌اش به همگان درس جنگجویی و مبارزه می‌داد. هنوز فراموش نکرده‌ایم روزهای تلخ پس از جام کذایی 2006 را، روزهایی که برای جنگجوی همیشگی‌مان، اس‌ام‌اس‌ها و جوک‌های شرم‌آوری ساخته بودیم و او را نقل محافل‌مان کرده بودیم. غافل از اینکه او باز هم با پشتکار همیشگی‌اش برمی‌خیزد، با سایپای همواره میانه‌جدولی‌اش قهرمان ایران می‌شود و برای دشمنان قسم‌خورده‌اش دست تکان می‌دهد.

از یاد نبرده‌ایم که در فروردین تلخ 1388 و در دیدار با رقیب سنتی‌مان چگونه در ورزشگاه آزادی زشت‌ترین الفاظ را به او که این بار در مسند سرمربیگری تیم ملی قرار داشت، نسبت دادیم اما دایی باز هم بلند شد و بعد از چند ماه خانه‌نشینی و در شرایطی دشوار پرسپولیس را دو بار پیاپی به قهرمانی جام‌حذفی رساند. آری شک نداریم که این بار هم شهریار فوتبال ایران در برابر مشکلات قد علم می‌کند و دوباره چشم فوتبال این مرز و بوم را به جمال نورچشمی‌اش روشن خواهد کرد تا در آستانه سال نو ما فوتبالدوستانی که هیچگاه قدر آقای گل فوتبال جهان را ندانسته‌ایم، چشمان‌مان را خشک کنیم و به استقبال سال جدید برویم.

فوتبال قدرناشناس ایرانی همواره پشتکار شهریار را در سایه بخت و اقبال او پنهان کرده است اما حال با اندکی تامل درمی‌یابیم که باید حرف‌های علی کریمی و اکثر فوتبالدوستان را در مورد دایی تصحیح کنیم؛ چرا که این بار خدا به جای دایی مردم ایران را بغل کرده بود تا سال نویشان غرق در ماتم نشود.